Sanktuarium na Wiktorówkach znajduje się w jednej z dzielnic Zakopanego. Jest ono także znane pod nazwą Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr. Na temat powstania sanktuarium krąży legenda, która opowiada o pasterce pochodzącej z Rusinowej Polany, która podczas wypasania owieczek zagubiła ich kilka i musiała zacząć ich poszukiwać w gęstej mgle. Nagle z mgły tej wyłoniła się postać. Pasterka określiła ją jako Jaśniejącą i Piękną Panią. Historię swoją opowiedziała później pasterzowi Wojciechowi Łukaszczykowi, który wieszając w tym miejscu święty obrazek dał początek sanktuarium. Stopniowo dookoła obrazka zaczęło pojawiać się więcej świętych relikwii. W późniejszym okresie wybudowano małą kapliczkę i umieszczono w niej figurkę Matki Bożej. Obecnie sanktuarium jest miejscem do którego udają się pielgrzymki. Pierwsza z nich dotarła do tego miejsca w 1910 roku, jednak dopiero w 1932 roku w nowo wybudowanej kaplicy odbyła się pierwsza msza. Była ona poprowadzona przez księdza Błażeja Łaciaka. Dzisiejsze sanktuarium jest drewnianym budynkiem, który jest ustawiony na podmurówce wykonanej z granitowych bloków. Otoczona jest drewnianą balustradą, a dach jest podtrzymywane przez słupy tworzące łuki arkad. Wnętrze kaplicy także jest wykonane z drewna i znajduje się w niej figurka Matki Boskiej Królowej Tatr.
Sanktuarium na Wiktorówkach
